جمهوری اسلوونی (به اسلونیایی: Slovenija) کشوری است در جنوب اروپای مرکزی. پایتخت و بزرگترین شهر آن لیوبلیانا است.
اسلوونی از سوی غرب با ایتالیا، از شمال با اتریش، از جنوب و جنوب شرقی با کرواسی و از سمت شمال شرق با مجارستان هم‌مرز است. اسلوونی یک جمهوری پارلمانی است و از اقتصاد و وضعیت اجتماعی پیشرفته‌ای برخوردار است. 61 درصد از مردم اسلوونی مسیحی و بقیه بی‌دین یا پیرو دیگر ادیان هستند.
این کشور تا سال 1991 جزئی از کشور یوگسلاوی بود و پس از آن تاریخ مستقل گردید. اسلوونی شمالی‌ترین بخش جمهوری فدراتیو یوگسلاوی سابق بوده‌است و در سال 1991 و پس از یک درگیری مختصر نظامی(جنگ ده روزه) با صربستان، استقلال خود را اعلام کرد. این جمهوری، همواره پل ارتباطی شبه‌جزیرهٔ بالکان با مرکز و غرب اروپا بوده‌است. بخش زیادی از این کشور، کوهستانی است و اکثر جمعیتش، در شهر لیوبلیانا و حومهٔ آن زندگی می‌کنند.
جمعیت این کشور دو میلیون و شصت هزار نفر است. واحد پول این کشور یورو و زبان رسمی آن اسلوونیایی است. اسلوونی از اعضای اتحادیه اروپا و سازمان ناتو است.
تاریخچه[ویرایش]
اسلوونی نظیر کرواسی زیر سلطهٔ امپراتوری عثمانی نرفت ولی قدرت‌های ناحیه‌ای اروپایی نظیر جمهوری ونیز و باواریا بویژه امپراتوری اتریش-مجارستان قرنها بر این قسمت حاکمیت داشتند. حکومت محلی باواریا از قرن هفتم و همزمان با ورود اسلاوها به اسلوونی بر آن دست یافت و تا قرن سیزدهم و ورود امپراتوری اتریش-مجارستان به حضور خود ادامه داد. منطقه اسلوونی امروزی قرنها متعلق به اتریش بود. اسلوونی‌ها در این دوره در مناطق مختلف خالصه و دوک‌نشین اتریشی زندگی می‌کردند.[1] در سال 1866 برخی از نواحی اسلوونی‌نشین جزئی از ایتالیا شدند. اسلوونی در سال 1918، بخشی از کشور کوتاه‌مدت «اسلوونی‌ها، کروات‌ها و صرب‌ها» (SHS) شد، و پس از آن و از سال 1918 به بعد اسلاونی در زمرهٔ جمهوریهای سه‌گانه پادشاهی یوگسلاوی قرار گرفت. در آن زمان، در دوره 1919–1920، مرزهای اسلوونی در پیمان سن ژرمن (مرز شمالی)، پیمان راپالو (مرز غربی) و پیمان تریانون (مرز شمال شرقی) تعیین شد.[2]
پس از اشغال اسلوونی در سال 1941، که در آن خاک این کشور بین آلمان، ایتالیا و مجارستان تقسیم شد، جبهه آزادیبخش اسلوونی مبارزه شدیدی را برای آزادی آغاز کرد و این جبهه در این نبرد به پارتیزان‌های تیتو پیوست. در 10 اوت 1945، اسلوونی با عنوان «جمهوری خلق اسلوونی» تبدیل به بخشی از یوگسلاوی دموکراتیک فدرال شد. این واحد سیاسی جدید چند ماه بعد، درپی یک انتخابات غیرآزاد که در 11 نوامبر برگزار شد، جمهوری خلق فدرال یوگسلاوی، نام گرفت و باری دیگر پس از آن، در 1963–1991، نام آن به جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی (SFRJ) تغییر نام داد.[2]
پس از 1944 در کنار پاکسازی‌های سیاسی، پاکسازی قومی نیز در اسلوونی صورت گرفت. در آن زمان آلمانی‌تباران بومی اسلوونی به همراه آلمانی‌های مهاجری که توسط نازی‌ها به اینجا فرستاده شده‌بودند از کشور اخراج شدند. این آلمانی‌ها به تعداد ده‌ها هزار نفر به‌ویژه در چند شهر و حومه آن‌ها ازجمله ماریبور (ماربورگ)، چلیه (چیلی)، پتوی (پتاو) سکونت داشتند. با ضمیمه شدن منطقه ایستریا به یوگوسلاوی بیشتر ایتالیایی‌ها ساکن نواحی کرانه‌ای ایستریا نیز از کشور اخراج شدند.[2]
اسلوونی ثروتمندترین جمهوری در فدراسیون یوگوسلاوی بود. در 7 مارس 1990 نام «جمهوری سوسیالیستی اسلوونی» به «جمهوری اسلوونی» تغییر کرد. اسلوونی در سال 1991 کشوری مستقل شد. پیش از این استقلال جنگی ده‌روزه درگرفت، که با توافق‌نامه بریونی متوقف شد. اسلوونی در 1 مه سال 2004، به اتحادیه اروپا پیوست و پس از آن نیز عضو ناتو شد. یکم ژانویه 2007، اسلوونی رسماً به منطقه یورو پیوست و واحد پول پیشین یعنی تولار اسلوونی را کنار گذاشت.[2]
سیاست[ویرایش]
پس از درگذشت «یانزدرونشکا» رئیس جمهور سابق اسلوونی، «دانیلو تورک» از اواخر سال 2007 میلادی به سمت رئیس‌جمهور این کشور برگزیده شد.
اداره هیئت دولت اسلوونی نیز با نخست‌وزیر یانیز یانسا است. همچنین مجلس نمایندگان اسلوونی 90 عضو دارد که برای دوره‌های چهارساله به نمایندگی انتخاب می‌شوند.
احزاب لیبرال دمکرات، اسلوونی جدید، دمکرات اسلوونی، حزب ملی اسلوونی، حزب مردم و سوسیال دمکرات در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
دادگاه قانون اساسی اسلوونی والاترین قدرت قضایی در این کشور است که از 9 قاضی تشکیل شده است قاضی‌ها توسط مجلس شورای ملی برای یک دورهٔ نه ساله انتخاب می‌شوند.
جغرافیا[ویرایش]
Slovenia map.png
کشور اسلوونی با 20٬273 کیلومتر مربع (7827 مایل مربع) مساحت در مرکز قاره اروپا و در مجاورت رشته کوه آلپ و دریای آدریاتیک واقع است. محیط 2831 کیلومتری اسلوونی از سمت شمال به اتریش، از سمت شرق به مجارستان، از سمت جنوب به کرواسی و از سمت غرب به ایتالیا محدود می‌شود.
اسلوونی سرزمین ناهموار با آب و هوای متنوع است. مناطق شمالی آب و هوایی سرد و کوهستانی و مناطق جنوبی و غربی آب و هوایی معتدل دارند. پست‌ترین بخش این سرزمین در ساحل دریای آدریاتیک (هم‌سطح آب‌های آزاد جهان) و بلندترین نقطه آن در قلّه «تری گلاو» با 4682 متر ارتفاع واقع است. مراتع طبیعی و دشت‌های سرسبز بیش از 02 درصد از خاک اسلوونی را شامل می‌شوند و حداقل 82 درصد از پهنه این سرزمین مستعد کشاورزی است.
پراکندگی جمعیت در اسلاونی از شرایط توپوگرافیک تابعیت می‌کند به‌گونه‌ای که با غلبه شدید ناهمواری‌ها، ساکنان اولیهٔ آن یعنی اسلاوها به دنبل مسطحترین مناطق بوده و هرجا به نقطه‌ای صاف و هموار رسیده‌اند در آنجا مستقر شده و از آنجا که این نوع محدوده‌های در اسلاونی کمتر به چشم می‌خورد با نگاه به نقشهٔ دموگرافیک موجود متوجه عدم تعدد در مراکز جمعیتی شهری و روستایی می‌شویم. در این میان دو شهر لیوبلیانا و ماریبور بزرگترین دشت‌های واسطه‌ای را به خود اختصاص داده‌اند.[3]
افزایش آلاینده‌های صنعتی در رودخانه ساوا که درست از وسط اسلوونی عبور می‌کند و بالا رفتن غلظت ذرات معلق در هوای شهرهای صنعتی و نیز فرسایش بی‌رویه جنگل‌ها، از مهمترین مشکلات زیست‌محیطی این سرزمین قلمداد می‌شود.